Dag 4: Rit van San Francisco naar Monterey
Gisteravond vonden we een prima plek om het vuurwerk te bekijken (hoewel flink koud, de sweater verkopers hadden een goede aan ons!): het balkon van het restaurant Castagnola's, waar we ook ons avondeten aten. Hiervoor moesten we per persoon $5 betalen, maar dat was het zeker waard. Helaas was de mist tegen de tijd dat het vuurwerk begon binnen gerold en zagen we een groot deel alleen als oplichtende wolken. Toch was het een bijzondere ervaring!
Om half acht vanochtend stonden we op om in te pakken en ons klaar te maken om naar Monterey te rijden. We aten eerst een lekker ontbijtje bij een Iers restaurant en reden daarna richting highway 1.
In San Francisco was dat nog een en al stoplicht, maar al gauw veranderde dat in prachtige vergezichten met hoge kliffen en mistige vergezichten.
Onze eerste stop was bij de Pigeon Point vuurtoren, de op een na hoogste in de VS. Het is een heel fotogenieke vuurtoren, maar helaas besloten mijn camera batterijen het precies dan te begeven. Gelukkig had Rick zijn auto-electriciteitsconnectie mee, dus kon ik hem al rijdend verder opladen.
Gelukkig maar, want de volgende stop was Ano Nuevo State Park, waar we iets meer dan 2 kilometer liepen naar het strand, waar de elephant seals (olifant zeehonden?) lagen te zonnen en met elkaar in het water speelden. Dit was werkelijk een heel bijzondere ervaring! De dieren waren zo dichtbij en helemaal in hun natuurijke omgeving. Mooie dieren zijn het niet, met hun dikke neuzen, maar wel erg interessant.
Aan de overkant, op een rots, kon je de zeeleeuwen en zeehonden horen. Ik vind het zo ontzettend bijzonder! Ik zou er dagen door kunnen brengen. Misschien ben ik mijn roeping misgelopen, marine bioloog lijkt me best wat.
Op de terugweg zagen we een prachtig zwaluwennestje, met vijf baby vogeltjes en een moeder, die af en aan vloog met voedsel. Een heel mooi gezicht!
Na deze 5 kilometer wandeling hadden we flinke honger, dus we reden naar Santa Cruz om een restaurant op te zoeken. Santa Cruz is een redelijk grote plaats met een heel gezellig centrum. We vonden er het 99 Bottles restaurant, waar we lekker burgers aten om half drie!
Hierna reden we verder naar het zuiden richting Monterey. Onderweg zagen we velden met gewassen en na een tijdje vonden we uit, dat dat artichokken waren. Overal waren standjes met verse artichokken, aardbeien en kersen. Het was dat we op doorreis waren, anders hadden we er zeker een stel gekocht!
Dichter bij Monterey werd Saskia moe en wilde slapen. Rick en ik besloten, dat het een goed idee zou zijn om de 17 Mile Drive vandaag te rijden. Op deze "drive", die $8,25 aan tol kost, zie je onder anderen de befaamde Pebble Beach golf club en de "Lone Cypress". Bij de laatste stopten we voor langere tijd. Niet vanwege de boom, die leuk was, maar niet spectaculair. Maar vanwege de lieve kleine eekhoorntjes, die uit de handen van de kinderen kwamen eten en die zich zelfs lieten aaien. En vanwege de witte pluimen van de walvissen, die uitademden in de verte. Dat laatste fascineerde me! Je kon precies zien waar de groepen walvissen zich bevonden, helaas te ver weg om de lichamen te zien. Maar hun waterspuiten waren heel zichtbaar van verre.
Na een half uur daar moesten we de kinderen letterlijk wegtrekken van de eekhoorntjes. We zetten onze weg voort naar Pacific Grove en stopten bij een strandje waar we zeker 3 zeehonden zagen zwemmen. Oh, wat vind ik dit prachtig! Rick zegt dat ik een "kid in the candystore" ben. Maar het is ook zo bijzonder om zomaar zeehonden en zeeleeuwen in het wild te zien zwemmen!
Eenmaal in Pacific Grove genoten we van de vergezichten en de Victoriaanse huisjes. Een ervan, de 7 Gables Inn is erg bekend en die moest ik natuurlijk fotograferen.
Het grappige was, dat die hele rit via 17 mile drive in de mist plaatsvond, maar zodra we Monterey binnenreden was het zonnig!
We hadden het hotel al gauw gevonden en kregen een heel mooie kamer met uitzicht op de baai toegewezen.
Na wat rusten op de kamer besloten we bij Domenico's wat te gaan eten. Daar troffen we een Spaanse ober, die erg geinteresseerd was in onze taal en ons ook nog wat (meer) Spaans leerde. We aten de locale "calamari" (kleine inktvis) en zagen een zeehond in de haven zwemmen.
Morgen gaan we de omgeving hier verkennen.
Om half acht vanochtend stonden we op om in te pakken en ons klaar te maken om naar Monterey te rijden. We aten eerst een lekker ontbijtje bij een Iers restaurant en reden daarna richting highway 1.
In San Francisco was dat nog een en al stoplicht, maar al gauw veranderde dat in prachtige vergezichten met hoge kliffen en mistige vergezichten.
Onze eerste stop was bij de Pigeon Point vuurtoren, de op een na hoogste in de VS. Het is een heel fotogenieke vuurtoren, maar helaas besloten mijn camera batterijen het precies dan te begeven. Gelukkig had Rick zijn auto-electriciteitsconnectie mee, dus kon ik hem al rijdend verder opladen.
Gelukkig maar, want de volgende stop was Ano Nuevo State Park, waar we iets meer dan 2 kilometer liepen naar het strand, waar de elephant seals (olifant zeehonden?) lagen te zonnen en met elkaar in het water speelden. Dit was werkelijk een heel bijzondere ervaring! De dieren waren zo dichtbij en helemaal in hun natuurijke omgeving. Mooie dieren zijn het niet, met hun dikke neuzen, maar wel erg interessant.
Aan de overkant, op een rots, kon je de zeeleeuwen en zeehonden horen. Ik vind het zo ontzettend bijzonder! Ik zou er dagen door kunnen brengen. Misschien ben ik mijn roeping misgelopen, marine bioloog lijkt me best wat.
Op de terugweg zagen we een prachtig zwaluwennestje, met vijf baby vogeltjes en een moeder, die af en aan vloog met voedsel. Een heel mooi gezicht!
Na deze 5 kilometer wandeling hadden we flinke honger, dus we reden naar Santa Cruz om een restaurant op te zoeken. Santa Cruz is een redelijk grote plaats met een heel gezellig centrum. We vonden er het 99 Bottles restaurant, waar we lekker burgers aten om half drie!
Hierna reden we verder naar het zuiden richting Monterey. Onderweg zagen we velden met gewassen en na een tijdje vonden we uit, dat dat artichokken waren. Overal waren standjes met verse artichokken, aardbeien en kersen. Het was dat we op doorreis waren, anders hadden we er zeker een stel gekocht!
Dichter bij Monterey werd Saskia moe en wilde slapen. Rick en ik besloten, dat het een goed idee zou zijn om de 17 Mile Drive vandaag te rijden. Op deze "drive", die $8,25 aan tol kost, zie je onder anderen de befaamde Pebble Beach golf club en de "Lone Cypress". Bij de laatste stopten we voor langere tijd. Niet vanwege de boom, die leuk was, maar niet spectaculair. Maar vanwege de lieve kleine eekhoorntjes, die uit de handen van de kinderen kwamen eten en die zich zelfs lieten aaien. En vanwege de witte pluimen van de walvissen, die uitademden in de verte. Dat laatste fascineerde me! Je kon precies zien waar de groepen walvissen zich bevonden, helaas te ver weg om de lichamen te zien. Maar hun waterspuiten waren heel zichtbaar van verre.
Na een half uur daar moesten we de kinderen letterlijk wegtrekken van de eekhoorntjes. We zetten onze weg voort naar Pacific Grove en stopten bij een strandje waar we zeker 3 zeehonden zagen zwemmen. Oh, wat vind ik dit prachtig! Rick zegt dat ik een "kid in the candystore" ben. Maar het is ook zo bijzonder om zomaar zeehonden en zeeleeuwen in het wild te zien zwemmen!
Eenmaal in Pacific Grove genoten we van de vergezichten en de Victoriaanse huisjes. Een ervan, de 7 Gables Inn is erg bekend en die moest ik natuurlijk fotograferen.
Het grappige was, dat die hele rit via 17 mile drive in de mist plaatsvond, maar zodra we Monterey binnenreden was het zonnig!
We hadden het hotel al gauw gevonden en kregen een heel mooie kamer met uitzicht op de baai toegewezen.
Na wat rusten op de kamer besloten we bij Domenico's wat te gaan eten. Daar troffen we een Spaanse ober, die erg geinteresseerd was in onze taal en ons ook nog wat (meer) Spaans leerde. We aten de locale "calamari" (kleine inktvis) en zagen een zeehond in de haven zwemmen.
Morgen gaan we de omgeving hier verkennen.
1 Comments:
hallo petra
als je zeehonden wild zien moet je naar san francisco in aug. dan trekken ze langs de kust net als de dolfijnen en de walwissen .in santa cruz kan je een leuke walvis vaart maken en vaak ook nog zien grietjes trudy van leeuwen
Post a Comment
<< Home