Sunday, July 04, 2004

Dag 3: San Francisco en omgeving

Oh, mijn gezinnetje was vanochtend helemaal niet blij met mij, toen ik om 10 over zeven als wekker fungeerde! Katja wilde niet mee, maar de anderen sprongen toch maar uit bed met een ritje op de cablecar in het vooruitzicht.

We waren, met een andere familie met 2 kinderen, de enigen, die zo vroeg in het trammetje de heuvel op wilden. We konden dus kiezen waar te zitten en kozen natuurlijk een van de bankjes aan de buitenkant.

Het was een heel leuke ervaring en ik vond het bijzonder hoe de tram met een paar stangen wordt "bestuurd". De kabel moet flink sterk zijn, want de heuvels zijn echt gigantisch steil en als zo'n cablecar vol zit zal hij tonnen wegen!

Bovenaan de heuvel stapten we uit, hopend een andere tram naar beneden te nemen. Maar die was in geen velden of wegen te bekennen, dus liepen we maar naar beneden.

Bij Lombard Street konden we het niet laten dat hele bochtige deel naar beneden te rennen. Kai en Saskia vonden het praohtig! Kai heeft alle heuvels daarna maar gerend, ik hield mijn hart vast, want hij kreeg me toch een snelheid!

We hadden nu de smaak te pakken en wilden de auto halen om Lombard Street ook te rijden. Na Katja opgehaald te hebben, die dat ook niet wilde missen, reden we op ons gemak het speldenbochten straatje naar beneden. Er was niemand voor ons, terwijl er gistermiddag een rij van zeker een uur stond! Dat is toch zonde van de wachttijd voor zo'n klein stukje weg.

Al om kwart voor negen zaten we achter een heerlijk ontbijt bij het Buena Vista restaurant. Twee van de dingen, die we vandaag wilden doen, waren al gedaan en lekker rustig, niet in volle drukte. Ik ben blij, dat ik een ochtendmens ben!

Na het eten gingen we weer richting Muir Woods in de hoop dat het nu minder druk zou zijn, zodat we tenminste niet al te ver zouden hoeven parkeren.

We kwamen er rond 10 uur aan en toen al was de hoofdparkeerplaats vol! Gelukkig is er nog een grote parkeerplaats vlak naast, waar we een plek vonden.

De entree voor het park is $3 per persoon, maar wij hebben een National Parks pas, dus moesten alleen zeggen met zijn hoevelen we waren.

Al meteen zie je de gigantische redwoods, die het park zo speciaal maken. De kinderen zagen het voor het eerst en waren helemaal onder de indruk.

We liepen een stukje van de houten planken route, maar gingen daarna de heuvel op. De kinderen genoten en verstopten zich constant in of achter de enorme bomen om ons te laten "schrikken". Ik heb ze zelden zo enthousiast over een wandeling gezien!

De natuur is er dan ook werkelijk adembenemend, heel groen, met die grote roodkleurige boomstammen er tussenin. Kai heeft zaadjes gekocht om een Sequoia (iets anders, maar wel familie van de redwood) in onze tuin te laten groeien, we zullen zien of het lukt.

Al met al waren we bijna 2 uur in het park. Toen we om 12 uur weggingen was het alweer helemaal volgelopen en zagen we dat er nu al een paar mijl verderop geparkeerd moest worden geparkeerd.

Op de terugweg stopten we bij Muir Beach. Katja en ik vonden het niet erg de moeite waard, veel te koud en winderig en bewolkt. Maar Kai, Saskia en Rick vermaakten zich met de stenen, die er lagen, op elkaar te gooien en zo in stukjes te breken om er prehistorische bijltjes van te maken. Je moet er maar opkomen...

Aan het begin van de weg erheen lag een leuke inn, de Pelican Inn, die een Britse pub bleek te zijn. Hier aten we lekker "Pub Grub": bangers and mash, fish and chips en ik een bord met verschillende kazen en crackers. Daarbij dronk ik een heerlijk glas shandy.

De rest van de middag hebben we in het hotel wat gerust en nu gaan we op zoek naar een restaurant. Vanavond gaan we het vuurwerk van 4 juli vlakbij het water bekijken. Hopelijk vinden we een plekje waar we het over de hoofden nog kunnen zien!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home